Ginto sa Putikan

Mas nanaig na ang sarap kesa sa hapdi. Nag-umpisa muling dumagsa ng katas. Lalo itong dumulas. Bumaba, tumaas, bawat galaw ng balakang ay langit sa dalawa. Nagsimulang sumabay si Jojo sa galaw ng balakang ni Daisy. Sa pagbaba ni Daisy ay itinutulak ni Jojo pataas ang kanya. Sa pagtaas naman ay humuhugot si Jojo. Marahan. Lalong dumulas ang lagusan. Pero di pa rin nababawasan ang higpit nito. Humigpit ang pagkakahawak ni Jojo sa balakang ni Daisy. Pataas at pahugot, Pababa at sinasalubong. Ang mga daliri ni Daisy ay nakalmot na sa dibdib na sadibdib ng binata. Nakatingin sa taas at tirik ang mga mata ng babae. “AAAHHH … AAAHHH … OOOHHHMMM” Ang ungol nito. Ang mga kamay na mahigpit sa balakang ay tumutulong at idinidiin ang pagkakadikit ng dalawa.

“AAHH .. AAHH .. AAHH .. AAH.” Bumibilis ang kanilang ungol.Pati ang galaw ng kanilang balakang bumibilis. Lalong dumagsa ang katas. Pawis at katas, sadyang nakatulong upang maging madulas. Ilang galaw pa at sabay tumutok ang kanilang pagnanasa. “AAAHHH …OOOHHHHMMM” At tuluyan nang bumagsak ang dalaga sa dibdib ni Jojo. Hapo sa sarap at hirap na dinanas. Humalik sa binata. “I love you too, alam mo ba yon” ang pabulong na sabi nito kay Jojo. Kapwa pagod ay tuluyan nang nakatulog ang dalawa. Di man lang umalis sa kanilang posisyon. Di mang lang hinugot ang alaga. Kapwa panatag ang damdamin na sa wakas ay matutupad na rin ang tibok ng kanilang puso. Maagang nagising ang dalawa. Sabagay ay maaga rin silang nakatulog. Di pa sumisikat ang araw. Papaano alas kuwatro pa lang ng madaling araw. Di na sila magkapatong.

Pagkabukas ng mga mata ni Jojo ay laking gulat niya. Nakatagilid si Daisy. Nakapatong ang ulo sa kamay. Hinahaplos nito ang buhok at mukha ng binata. Parang baby tuloy si Jojo ng binabantayan ng ina nito. Nangiti si Daisy. Tumagilid na rin ang binata. Magkaharap sila ni Daisy. “Hey why naman mukhang malungkot ka?” Ang tanong ng binata. Malungkot nga ang dalaga. May parang bumabagabag sa isip niya. May luhang tumulo sa kanyang mga mata. Hinawakan ni Jojo sa pisngi ang dalaga. Parang gustong iparamdam dito na laging nandoon siya anuman ang problema nito. Muling nagkatitigan ang dalawa. “It’s just that.” Ang pasimula ni Daisy. “Ano kasi?” Pero parang nahihirapan itong sabihin sa binata. Hinalikan siya ni Jojo at. “Listen, Kailangan sabihin mo sa akin. Tignan mo ang nangyari sa akin, kay tagal kong itinago ang aking nararamdaman, natatakot, nag-aalinlangan.” Tahimik lang si Daisy.

“Pero wala pala akong dapat ikatakot, di ba?” ang pahabol ni Jojo. Tahimik pa rin si Daisy. Humawak si Jojo sa buhok nito hinimas. Tuloy pa rin ang pagtulo ng luha ni Daisy. Hanggang sa wakas ay nagsalita na ito. “Kasi … huhuhuhu … kasi parang alangan na ako sa iyo eh … huhuhuhu..” tuluyan ng inilabas ang lungkot na nadarama. “Wala na kong maipagmamalaki sa iyo, isa akong basag na kristal.” Naiintindihan na ni Jojo ang dalaga. Kahit gaano kamoderna ng ibang babae ay naroroon pa rin ang pagiging Maria Clara ng mga ito. Marami pa rin sa ating kadalagahan ang nagbibigay importansiya sa kanilang pagkabirhen. Kung sabagay di rin maaalis sa ating kultura na pag ang babae ay nakatikim na ay kaladkarin na ito.

Isang mababang-uri klase na kung ihahambing natin sa isang bagay ay putik. Ang babaing putikan ay wala ng pag-asa. Lalo na sa paghanap nang tunay na pagmamahal. Ang karamihan kasi nang magtatangkang lumigaw dito ay iisa lang ang habol. Porke nakalasap na ay kala nila na ito ay maghahanap muli. Easy picking kung tawagin. Di ba maaalis sa ating pag-iisip na kung ang isang babae ay nadapa, kailangan alalayan ito upang muling makabangon. At kung mayroon diyan nakabangon kailangan bang parati natin pinatatandaan dito ang kanyang pagkakamali. Kahit saan ka pumunta, kahit saan sulok ng daigdig. Ang ginto ay minimina. Galing ito sa putikan. Lilinisin at huhugasan upang magkaroon ng kinang. Parang ganoon din ang mga tao. Mga ginto sa putikan. Kailangan ng pang-uunawa at pagmamahal. Alam ni Jojo na mahirap makumbinsi ang dalaga. Pero dahil din sa pagmamahal na tunay niyang inaalay dito ay balang araw ay matututuhan rin tanggapin ni Daisy na kahit basag na kristal ay may karapatan pa ring lumigaya.

Hinatak ni Jojo palapit sa kanya ang dalaga. Mahigpit na inakap. Hinalikan sa pisngi upang magbawasan ang hignapis sa puso nang dalaga. Kung puwede nga lang ay dakmain niya ang pag-aalinlangan nito at itapon sa basurahan. Nagdikit ang kanilang mga katawan. Sa di inaasahan pagkakataon ay nalimutan ng dalawa na sila pala ay kapwa hubad pa rin. Ang mga alaga nga naman, mapababae o mapalalaki. Para itong may mga sariling pag-iisip. Gumagalaw nang sarili. Minsan sa mga di inaasahan sandali. Maski si Daisy na kanina lang ay umiiyak ay medyo naapektuhan rin sa pagdidikit ng kanilang katawan. Maliit na baga sa umpisa hanggang sa ito ay lumaki at umalab sa isang malaking apoy. Natigil si Daisy sa kanyang pag-iyak. Nakadama ng kaibang sensasyon. Maski si Jojo ay gonoon din.