PSP ang Asawa

PSP ang Asawa.

Natapos na naman ang maghapong pag-aaksaya ni Ador ng panahon sa lansangan. Pagod at nanlalambot na umuwi siya sa kanilang bahay. Papasok sana siya sa kanilang kuwarto pero naudlot dahil sa narinig na mga impit na ungol at daing sa loob.

Alam niya na may milagrong nangyayari sa mismong loob ng kanilang kuwarto pero hindi siya nagwala. Sanay na siyang makarinig nang ganito. Marahan siyang sumilip. Hindi pa rin niya naiwasang panlakihan ng mga mata dahil sa nakita. Hubo’t hubad na nakatuwad ang asawa habang pa-dog style na tinitira ng isang lalaki.

Kitang-kita niya ang paglalabas-masok ng malaki at mahaba nitong uten sa keps ng kanyang misis. Sagad-sagaran ang pagbaon. Lumilikha ng kakatwang tunog ang maigting na salpukan ng kanilang mga kaselanan.

SWAAK … PWAAK … KATSAAAK!

Sarap na sarap na umuungol ang lalaki habang nagkukumahog sa pagbayo, samantalang natataranta naman ang kanyang misis na hindi malaman kung nasasarapan o nahihirapan. Halos mabalik ang keps ng kanyang asawa dahil sa laki ng burat na bumabarurot. Sa halip na magalit at magwala sa nakita, parang babaligtad ang sikmura na hangos na lumabas ng bahay si Ador. Tumakbo sa kalsada hanggang sa humantong sa isang tindahan. Tuyong-tuyo ang pakiramdam niya sa kanyang lalamunan.

“A-Aling Doray, pautang nga ng isang Kuwatro Kantos,” hangos na sabi niya sa may-ari.

Singhal ang sumalubong sa kanya.

“Utang na naman? Ayoko na ng ganyang dayalog. Ang gusto kong marinig ay kung kailan kayo magbabayad, ” galit na sabi ng matandang babae.

“Huwag kang mag-aalala, Aling Doray. May parating kaming pera. Bukas na bukas din, babayaran kita,” pangako naman ni Ador.

Bubulong-bulong kumuha ng isang Marka Demonyo sa istante ang matandang babae.

“Hmp! Parang hindi ko alam kung saan manggagaling ang perang ibabayad mo,” anas ni Aling Doray.

Nang sumakamay ni Ador ang gin na ibinigay ng matandang babae, karaka niya itong binuksan sa pamamagitan ng ngipin. Sinimulang laklakin ang laman. Parang umiinom ng tubig ang lalaki.

Tatlong taas lang ang hawak na bote ng gin at karakang naubos ang laman nito.

Napailing si Aling Doray. Naghahalo ang awa at buwisit sa lalaki. Manhid na ang pakiramdam na umuwi si Ador. Pagdating niya rito, nadatnan niya ang may-ari ng bahay na nagtatalak sa labas. Naniningil ito ng upa sa bahay pero wala pa silang maibigay.

“Kung hindi ninyo kayang magbayad ng upa sa bahay, sa bangketa na lang kayo tumira. Nagnenegosyo ako hindi nagkakawanggawa,” sabi ng kanilang landlady.

“Humihingi lang naman kami sa iyo ng ilang araw, Aling Desta. Makakabayad din kami sa iyo,” sabi naman ng misis ni Ador.

“Buweno, pagbibigyan ko kayo. Sa loob ng tatlong araw at hindi kayo nakabayad, magbalot-balot na kayo. Ubos na ang pasensiya ko sa inyo,” sabi ng kanilang landlady at nagdadabog na umalis.

Lumong pumasok na si Ador sa kanilang bahay. Galit na sinalubong siya ng asawang si Dolor.

“A-Ang sarap naman ng buhay mo. Ang dami nating problema, ikaw ay painom-inom lang,” nakapamaywang na sabi nito.

Hindi sumagot si Ador. Malungkot na naupo sa kahoy na sofa.

“Parang hindi na ako tatagal sa uri ng buhay natin. Nahihiya na ako at sukang-suka na ako,” lasing na sabi ng lalaki.

“Gago!” singhal sa kanya ng asawa. “Akala mo ba’y nasisiyahan ako sa uri ng buhay natin? Mas nahihiya at nandidiri ako sa uri ng buhay natin dahil nagbebenta ako ng puke para lang tayo mabuhay.”

Hindi makapagsalita ni Ador.

“Kung wala kang magawa para mabago ang takbo ng buhay natin, tumulong ka sa akin. Ihanap mo ako ng kostumer para kumita ako ng malaki at makabayad sa ating mga obligasyon,” patuloy naman ng asawa.

Hindi sumagot si Ador. Nakalungayngay na ang ulo sa upuan. Nakatulog na ang lalaki sa kalasingan. Inis na iniwan siya ng asawa. Isang araw, palakad-lakad sa downtown si Ador. Nagbabakasakaling makatisod ng suwerte. Pero hindi yata suwerte kundi malas ang natagpuan niya. Nangyari ito nang wala sa sariling bigla na lamang siyang tumawid ng lansangan. Isang humahagibis na kotse ang muntik nang makasagasa sa kanya. Kahit mabilis na nakapagpreno ang drayber nito, bahagya pa rin siyang nabundol. Lupasay siya sa lapag. Mabilis namang bumaba ang drayber nito.

“A-Ador… ikaw pala yan!” sambit ng lalaki nang makilala ang muntik na niyang mabangga.

“I-Ikaw pala, Celso … hayop ka … muntik mo na akong mapatay,” pabirong mura naman ng una.

“Kung bakit naman kasi bigla kang tumawid e, naka-go pa ang traffic,” sagot naman ng huli.

Hindi nagsalita si Ador.

Nagtungo ng ulo.

“Parang ang laki ng problema mo, pare,” sabi ni Celso at inakbayan ang kaibigan. “Ang mabuti pa’y sumama ka muna sa akin. Magpalamit muna tayo at magkuwentuhan.”

Pinasakay ng una si Ador sa kanyang kotse.

Dinala niya ito sa isang restoran.

Omorder si Celso ng ilang bote ng San Mig Light at fried chicken na pulutan.

Nagkuwentuhan sila habang umiinom.

Nakadalawang bote na si Ador nang maging madaldal ..