Dagat

Nakayuko pa rin sya, tanda na nahihiya sya sa aking tumingin dahil na rin doon sa mapangahas nyang ginawa sa akin. Kinulit ko sya para di sya maawa sa kanyang sarili at mawala na rin ang pagiging guilty ko sa ginawa ko sa kanya. Pinagmasdan ko ang bandage sa ulo nya. May marka ito ng dugo. Buti at di ko natuluyan si Bata. Kundi ay pagdudusahan ko iyon ng habang buhay. Wala akong balak na makapatay ng tao.

“Sorry din sir.” unang bigkas na namutawi sa bibig nya.

Tumingin sya sa akin na may mga luha pa rin sa kanyang mga mata.

“Oks lang yun. Wala na yun. Basta magpagaling ka Bata.” ang sabi ko naman.

“Sir sorry talaga, pero di ko mapigilang umibig sa ‘yo sir.” sabay yuko at humagulgol sa iyak sabay hawak sa sugat ng kanyang ulo tanda na sumasakit ito.

Nabigla ako sa sinabi nya pero umiral pa rin ang awa ko sa kanya at hindi pagkamuhi.

“Pahinga ka na lang muna at saka na natin yan pag-usapan.” ang sabi ko na lamang sa kanya.

Ngumiti na lang ako sa kanya. Di ko na inalintana ang nabanggit nya. Baka marahil malakas pa ang tama ni Bata sa pagkakauntog at di na nya alam yung sinasabi nya.

Simula noong aksidente na yun ay naging malayo na sa akin uli si Bata. Di ako sanay na di lapitan at pansinin ng mga tao dahil palakwento din ako sa kanila. Kaya naisipan ko syang bisitahin sa kanyang kwarto.

“Sir.” ani ni Bata pagkabukas ng pinto at tila nabigla sa akin.

“Bata pwede ba tayong mag-usap?” ang tanong ko.

May dala-dala akong mga beer na nakalagay sa balde.

“E sir…” tila di makasagot sa akin si Bata.

“Saglit lang ‘det (cadet), inuman lang tayo.” ang alok ko muli.

“E pasok kayo sir.” mahina nyang sambit.

Umupo ako sa kama at sya naman ay nakatayo sa may pinto.

“O bakit nandyan ka? Dito ka muna at mag-iinuman tayo. May upuan ka naman.” pangiti kong sabi sa kanya.

Alam kong kinakabahan sya at nahihiya pero wala syang magawa dahil kaharap na niya ako at makakainuman pa. Wala kaming imikan na umiinom, Di ako sanay sa tahimik na inuman kaya ako na ang nagpaunang salita. Kinamusta ko ang kalagayan nya at inulit ko uli na wala lang sa akin yung ginawa nya dahil mas grabe naman ang ginawa ko sa kanya.

“Sir, salamat a.” ang sabi ni Bata.

“Sa alin?” ang pagtataka ko.

“Pinagtakpan mo ako. Di mo sinabi sa kanila ang totoong nangyari. Salamat at sorry din talaga.” ang paghingi uli ng tawad ni Bata.

“Wala yun. Wag mo nang isipin yun.” ang sabi ko naman.

Doon nanumbalik ang sigla nya. Nakuha ko na ang loob ni Bata. Ipinagtapat nya sa akin na unang kita nya pa raw sa akin ay nahulog na daw agad ang loob nya sa akin. Kaya di nya daw ako pinapansin kasi ayaw niyang madungisan ang pagsasamahan namin sa barko. May libog daw kasi syang nararamdaman sa tuwing makikita nya ako. Natatawa lang ako sa mga sinasabi nya pero sa pagkakataong yun ay natanggap ko lahat ang pagkatao nya at ang mga papuri nya sa akin.

“Hindi lang talaga ako pumapatol sa mga katulad mo Bata. Sayang ka gwapo ka pa naman sana.” ang sabi ko kay Bata.

“Sir wag nyong sabihin na nahuhulog na din kayo sa akin.” sabay tawa at tungga sa bote.

Tawa lang ang isinagot ko sa kanya.

“Sir pwede magtanong?” ang panimulang tanong ni Bata.

“Ano yun?” ang tanong ko din.

“Kaso baka magalit kayo tadyakan nyo uli ako e.” ang pagdadalawang isip ni Bata na magtanong.

“Hindi, promise. Sige ano itatanong mo sa akin?” ang sabi ko kay Bata.

“Pwede ba kitang halikan?” ang tanong ni Bata.

Medyo nagulat ako sa tanong nya. Pero natawa lang akong sabihin sa kanya na hindi pwede kasi may nagmamay-ari na ng mga labi ko. Dahil siguro sa tama na ng iniinom kaya nya naitanong yun.

“GF ko lang ang makakatikim ng mga labing ito Bata. Kaya wag mo ng pag interesan, hehehe…” ang sabi ko sa kanya.

“E paano yung mga bayaran na kinukuha nyo sir. Di ba yun nakakahalik din sa inyo?” ang tanong ni Bata.

“Ah e. Ibang usapan yun, hehehe…” ang tugon ko na lamang.

“E ganun din sa akin sir. Ibang usapan naman yun din di ba?” ngumiti sya at sabay lagok sa beer na hawak.

“Uy, wag kang demonyo Bata. Pag nalalasing ka ibang katauhan mo na ah. Nawawala yung respeto mo sa akin, hehehe…” ang sabi ko naman.

“Ay sorry sir. Di ko talaga mapigilan itong damdamin ko sa iyo e.” ang sabi naman nya biglang sapo sa harapan ko.

Naka pang basketball shorts lang ako nung time na yun kaya naman ramdam ko ang matigas nyang mga palad (dahil sa trabaho) sa tarugo ko na noo’y malambot pa. Nanayo ang aking mga balahibo. Tila may kuryente na dumaloy sa mga ugat ko. Tumaas ang aking libido at nagsimulang tumigas agad ang burat ko sa loob ng aking shorts. Epekto siguro eto marahil ng alak kaya nadala ako sa paghihimas nya sa tarugo ko. Dumaloy na rin ang pagkademonyo ko at hinawakan ko ang kamay nya ng mahigpit. Piniga ko yun ng husto.

Comments

Scroll To Top