Call Center, An Interracial Romance

Noong mag-si-six months na kami gaya ng inaasahan ko ay nagsimula ng mangulit si Ruben na mag-all-the-way na kami. Lagi niyang sinasabi na: “virginity is obsolete and everybody’s doing it nowadays.” Dagdag pa niya na lahat ng naging girlfriends niya ay nagpagalaw sa kanya. As if naman na it would help his case. Lalo lang akong nabanas. Naiirita na ako sa kanyang pamimilit at pagpre-pressure sa akin. Noong una ay I had the notion that I will wait until marriage pero I think the reason that I say no to him now is that I have doubts if he’s the right guy to give my virginity to. Sexually kasi ay may pagka-selfish siya at ang bilis pa niya laging labasan. My biggest fear is that he’ll climb on top of me, insert his penis in, pump a couple of times, cum and then roll over and sleep. Ang lagi ko na lang sinasabi sa kanya na I’m not ready — yet — and that he needs to be a bit more patient with me.

After one year ay naramdaman ko ang unti-unting panlalamig ni Ruben sa akin. Sawa na siguro siya sa paghihintay sa akin. Hindi na siya kasing sweet gaya ng dati. Madalang na niya akong sunduin sa office. Ang lagi niyang dahilan ay ang work schedule niya. Dati ay nagpapadala siya sa office ng bouquet of flowers every monthsary namin. Ngayon ay nahinto na rin ito. We also don’t go anywhere anymore. Laging doon lang kami sa kanila. Ang hindi lang nagbago ay ang kanyang demand for the obligatory oral sex.

Lately nga ay naghihinala ako na he might be cheating on me. Hindi na siya masyadong nangungulit tungkol sa sex at para siyang laging pagod. Minsan kapag bino-blowjob ko siya ay it takes time for him to get hard. Ang lagi niyang excuse ay dahil pagod siya sa trabaho. I don’t know if I’m just being paranoid o women’s intuition ito. Mostly I think na insecurity ko lang ito kasi alam kong he’s not getting any with me so he might as well get it with someonewho’s willing. Minsan nga I’m torn whether to break up with him or finally sleep with him. I decided na sa next Valentine’s day, if he asks, ay I will finally agree to do it with him if that’s what it’ll take to save our relationship. “I should stop making too much of a big deal about losing my virginity. He’s waited long enough”, paulit-ulit kong pangugumbinsi ko sa aking sarili.

PART II

Naging mas lalong kumpikado ang buhay ko ng makilala ko si Andrew — isang African American na ka-officemate ko. Una ko siyang na-meet noong magkasabay kami sa elevator noong first day niya sa office. Pasara na ang pinto ng elevator ng may isang lalaking nagmamadaling pumasok at sumiksik sa tabi ko. Matangkad siya, halos hanggang balikat lang ata niya ako. Hawig siya ng isa sa mga paboritong NBA players ni Ruben at kasing katawan din siya nito. Napansin kong panay ang sulyap niya sa akin. Flaterred naman ako pero medyo kinabahan din ng kaunti kasi medyo nakaka-intimidate ang dating niya. Pagdating ng 15th floor ay nag-excuse ako upang lumabas ng elevator . It turned out na lalabas rin siya.

“After you”, pinigilan niya ng kanyang kamay ang pinto upang hindi sumara.

“Thank you”, maikli ko namang sagot.

Ewan ko ba pero I can’t stop thinking about him the whole day. He left that much of an impression on me na I ended up accessing yung personal file niya sa HR system namin. “Junior Customer Relations Manager, from Chicago — 28 years old and unmarried .” Ewan ko ba kung bakit ako natuwa sa huling information na nabasa ko sa screen ng computer ko. “May girlfriend kaya siya?” tanong ko sa sarili ko. “JCRM? That means na regular hours din ang pasok niya tulad ko — that — I’ll see more of him around” nangiti ako sa sarili ko.

That evening ay may usapan kami ni Ruben sa Greenbelt. Medyo late na akong naka-alis sa office kasi naman ay may last minute pang ipinatapos sa akin ang boss ko. Patakbo kong hinabol ang pasarang elevator.

“Please hold the door”, halos pasigaw kong sabi habang halos mabitawan ko ang handbag ko sa pagmamadali.

“Thank you.” Humihingal pa ako ng mapansin ko ang taong nasa loob ng elevator.

“You’re very welcome“ ngiti ni Andrew.

All of a sudden I was aware na dalawa lang kami sa loob ng elevator.

“So it’s you again. By the way, I’m Andrew, Andrew Johnson”. Iniabot niya ang kanyang kanang kamay.

“I’m Rose Cruz.” Ang laki ng kanyang kamay but he’s got a nice grip.

“Sorry I had to squeeze in next to you this morning. I was running a bit late and it was my first day in the office.”